دکتر قاسم رسا

(بیوگرافی)

شادروان استاد دکتر قاسم رسا ـ فرزند شیخ محمدحسن ـ در سال 1290 ه. ش ـ در تهران ولادت یافت. در کودکی به اتفاق پدر و مادرش به خراسان عزیمت نمود و در جوار تربت حضرت رضا (ع) مجاورت اختیار کرد.

«رسا» پس از اتمام تحصیلات مقدمات وارد دانشکده‌ی‌ پزشکی تهران شد و به درجه‌‌ی دکترا در طب نائل آمد؛ سپس در وزارت بهداری استخدام گردید و به مدت 29 سال به ایفای وظایف پزشکی اشتغال داشت.

او به تدریج توانایی خود را در شاعری ظاهر کرد و در محافل ادبی آن روزگار مشهد که از مهم‌ترین محافل ادبی ایران بود و شاعران بسیار توانمندی در آن عضویت داشتند، خوش درخشید و مورد توجه قرار گرفت. مرحوم رسا به دلیل اشعار پرمغز و روانش و البته عشق و علاقه فراوان به حضرت ثامن‌الحجج(ع)، اوایل دهه 1320 خورشیدی به جمع شاعران آستان‌ قدس رضوی پیوست و در سال 1325 خورشیدی با قرائت شعری درباره ولادت حضرت سیدالشهدا(ع)، حکم خادم افتخاری و صله دریافت کرد. او در سال 1330 رسماً به عنوان شاعر و سخنور آستان ‌قدس برگزیده شد و در سال 1335 در 45 سالگی به مقام ملک‌الشعرایی آستان قدس رضوی رسید.

مرحوم «گلشن آزادی» شاعر نامدار معاصر مشهد درباره‌ی استاد رسا می‌نویسد:
«او مردی معتقد و شریف و عضو انجمن ادبی و از مشاهیر شعرای ماست که از اوایل عمر به شاعری پرداخته، شعر را روان و صاف می‌سازد و چون در اعیاد مذهبی و جشن‌های آستان ‌قدس قصیده می‌خواند، به سمت ملک‌الشعرایی آستان ‌قدس منصوب گردید».

مرحوم رسا از شاعران پُرکار بود؛ بخش اعظم اشعار وی را قصایدی تشکیل می‌داد که در منقبت ائمه اطهار(ع) می‌سرود؛ با این حال، حجم سروده‌های او با مضامین نصایح و پند و اندرز هم کم نیست.

دیوان اشعار وی در سال 1340 خورشیدی در 6 هزار بیت منتشر شد و در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفت.
او کتابی دیگر هم با موضوع مرثیه سیدالشهدا (ع) دارد که در میان اهل منبر و مداحان شناخته شده‌ است.

مرحوم رسا، سخت به امام هشتم(ع) علاقه‌مند بود و حتی قریحه و استعداد شعری خود را مرحمتی از سوی آن امام همام می‌دانست؛ وی در جایی سروده است:

طبع سرشار و کمال و ادب و ذوق سلیم
همه از دولت سلطان خراسان دارم

سرانجام استاد دکتر قاسم رسا در 25 آبان سال 1356 در 66 سالگی دار فانی را وداع گفت و در صحن عتیق حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد.

روحش شاد و یادش گرامی باد.

آثار :

نصایح منظوم و دیوان اشعارش در سالهای 41- 1340 چاپ و منتشر گردید.