چنان به بوی تو مستم که از شراب گذشتم

چنان به بوی تو مستم که از شراب گذشتم
چو دل به روی تو بستم، از آفتاب گذشتم

چو بر اریکهٔ لاحول، غیر دوست ندیدم
ز هول هر گنه و خیر هر صواب گذشتم

مجاز چهره من شد حجاب روی حقیقت
به حق چو دیده گشودم ز هر حجاب گذشتم

کلیددار درش تا سؤال کرد که هستی ؟
پریدم از سر دیوار و از جواب گذشتم

چو دل به چین کمند بلند زلف تو بستم
ز بند کوته این عمر چون حباب گذشتم

دلم چه دید در آنجا که رفت و باز نیامد
شبی که از دل پس کوچه ات خراب گذشتم

چو آشنا به الفبای عشق، چشم دلم شد
ز درس و مدرسه و دفتر و کتاب گذشتم

رسید قاصد دریا و مژده داد که برگرد
ز راه آمده از شوق چون سحاب گذشتم

حسابدار جزا تا کشید چرکهٔ (ارفع)
نگاه ملتمسی کرد و از حساب گذشتم

سید محمود توحیدی (ارفع کرمانی)