(خلوت یار)
خوش است خلوت اگر یار، یارِ من باشد
نه من بسوزم و او ، شمعِ انجمن باشد
من آن نگینِ سلیمان به هیچ نَسْتانَم
که گاه گاه بر او دستِ اهرمن باشد
روا مدار خدایا که در حریمِ وصال
رقیب محرم و حِرمان نصیبِ من باشد
هُمای گو مَفِکَن سایهی شرف هرگز
در آن دیار که طوطی کم از زَغَن باشد
بیانِ شوق چه حاجت؟ که سوز آتش دل
توان شناخت ز سوزی که در سخن باشد
هوایِ کویِ تو از سر نمیرود آری
غریب را دلِ سرگشته با وطن باشد
بهسانِ سوسن اگر دَه زبان شود (حافظ)
چو غنچه پیشِ تواش مُهر بر دهن باشد.
"حضرت حافظ"
زندگانی زنده مانی گشته است...
ما را در سایت زندگانی زنده مانی گشته است دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : kouchesaresher بازدید : 91 تاريخ : دوشنبه 10 بهمن 1401 ساعت: 13:15