مستی من، مستی عشق است، هشیارم مکن

(بیوگرافی)

شادروان حسینعلی رکن منظر ـ فرزند محمود ، متخلص به (پیروی) ، شاعر متدین معاصر که در سال 1292 ه.ش در شیراز متولد شد. وی طبع خودجوش داشت و مکتب و مدرسه را ندید، اما از موهبت هوش سرشار ، به فیض خواندن و نوشتن تا حدودی که می‌توانست اشعار خود را بنویسد و بخواند، رسید.

وی ابتدا در کارگاه مبل‌سازی به کار مشغول شد، و از 18 سالگی تا پیش از وفاتش کارگاه چوب‌بری داشت.

پیروی شاعری متدین بود و بیشتر اشعارش در مدح ائمه‌ی اطهار(ع) است. زبان شعرش فصیح و در بستن مضامین تازه از خود ابتکار نشان می‌داد.

سرانجام در خرداد 1378 به دیار باقی شتافت.

«گلبانگ خون»، «محراب عشق» و «گلبانگ خرابات» دربردارنده اشعار او است.

روحش شاد و یادش گرامی باد.

(مستی'>مستی عشق)

مستی من، مستی عشق است، هشیارم مکن
خواب من، آرامش جان است، بیدارم مکن

من اگر باری کشم، بار نگاری می‌کشم
آدمم، خر نیستم، هر بار را بارم مکن

یوسفم من، یوسفم، در چاه کنعان خوشترم
رو به رو با مردم بی ذوق بازارم مکن

دوستی با مردم دیوانه ، نوعی دشمنی‌‌ست
از سرت خیرت گذشتم ، ای دل! آزارم مکن

کو دلی؟ کو دانشی؟ ای چشم سحرانگیز یار
غارتم کردی ، دگر چیزی بدهکارم مکن

ای دل آشوبگر ، اینجا و آنجایم مکش!
یک تن فرسوده‌ام، صدجا گرفتارم مکن

نوش امشب خوب بود و نیش فردایی نداشت
بهر یک لذت ، به صد محنت سزاوارم مکن

زاهدا ! کاری بکن قلبم بگوید : یا خدا
با خدا و یا خداگوی ِ به اجبارم مکن

تو خبر از حال این دل چون نداری ای حریف
من گنهکارم ، ولیکن تو گنهکارم مکن

دین حق را خُلق احمد ساخت، خوی شیخ سوخت
راست گویم ، کافرم مشمار و بر دارم مکن

یک جهنم ساخت ایزد، صد جهنم تو مساز
از خدای مهربان خویش ، بیزارم مکن

جان یکی، جانان یکی، رهبر یکی، فرمان یکی
ثابتم بگذار در یک جا و سیّارم مکن

دلبرم! مپسند ایامم به تلخی بگذرد
بیش از این محروم ، از لعل شکربارم مکن

پیش پای دوست، گر خاک رهم سازی، بساز
پیش چشم دشمنان ِ (پیروی) خاکم مکن.

"پیروی شیرازی"