دیگر در انتظار که باشم؟

(ای نیامده بشتاب)
‌
‌دیگر در انتظار که باشم؟
زیرا مرا هوای کسی نیست
روزی گرَم هزار هوس بود
امروز، دیگرم هوسی نیست
‌
‌زندان من که زندگی ام بود
دیوارهای سخت و سیه داشت
جان مرا به خیره تبه کرد
عمر مرا به هرزه تبه داشت
‌
‌در من سرود گمشده ای بود
کآن‌را کسی نخواند و نپرداخت
هرگز مرا چنانکه من استم
یک آفریده زین‌همه نشناخت
‌
‌بس درد داشتم که بگویم
اما دلم نگفت و نهان کرد
بیهوده بود هرچه سرودم
با این سروده ها چه توان کرد؟
‌
‌دردا که کس نگفت و نپرسید
کآخِر چه بود و چیست گناهم
گر سرنوشت من همه این بود
نفرین به سرنوشت سیاهم
‌
‌ای مرگ! ای سپیده دم دور
بر این شب سیاه فروتاب
تنها در انتظار تو هستم
بشتاب، ای نیامده، بشتاب!
‌
‌نادر نادرپور

موضوعات مرتبط: چارپاره
برچسب ها: نادر نادرپور زندگانی زنده مانی گشته است...